«Тасты жарып шыққан бұлақ» немесе… (+ФОТО)
ТАМЫЗДЫҢ АЛҒАШҚЫ АПТАСЫНДА ЕЛОРДАДА ӨТКЕН ДЗЮДОДАН ЕРЕСЕКТЕР АРАСЫНДАҒЫ АЗИЯ ЧЕМПИОНАТЫНДА КҮМІС ЖҮЛДЕ ИЕЛЕНГЕН АТЫРАУЛЫҚ АБИБА ӘБУЖАҚЫНОВАНЫҢ ШАҒЫН БЕЙНЕСҰХБАТЫ ӘЛЕУМЕТТІК ЖЕЛІДЕ ҚЫЗУ ТАЛҚЫҒА ТҮСТІ. ОНДА ЖЕРЛЕСІМІЗ ЖУРНАЛИСТЕРДІҢ ОРЫС ТІЛІНДЕ ҚОЙҒАН СҰРАҚТАРЫНА ҚАЗАҚ ТІЛІНДЕ ЖАУАП БЕРГЕНІН КӨРУГЕ БОЛАДЫ.
Бейнежазбаны белгілі журналист Мақсат Толықбай: «Біздің спортшылар тіл үшін де күресіп жүр» деген тақырыппен өз парақшасына жариялаған.
«Әр сұраққа баппен, өз тілінде жауап беріп тұрған бұл қызымыз – дзюдошы, Азия біріншілігінің күміс жүлдегері Абиба Әбужақынова» дейді ол.
- Біз мемлекеттік тілге зор құрметпен қарайтын қаршадай қыз Абибаның өзіне хабарласып, арнайы құттықтаған едік.
– Жеңіс құтты болсын, Абиба! Туған жердің намысын әрқашан абыроймен алып жүреріңе жерлестеріңнің сенімі кәміл…
– Рахмет! Өзім де сол үшін еңбектеніп жүрмін.
– Есіміңіз ерекше екен, қандай мағынаны білдіреді?
– Иә, атымды естігенде көбісі таңырқап жатады. Араб тілінен аударғанда, «тасты жарып шыққан бұлақ» деген мағынаны береді. Сондай-ақ, «әдемі» деген мәнге де ие.
– Сіз өзге тілде қойылған сұрақтарға тек қазақша ғана жауап бересіз бе?
– Әрине. Кім болса да, қай жердің нанын жеп, суын ішсе, сол жердің тілінде сөйлегені дұрыс қой. Түсінемін, біз демократиялық зайырлы мемлекетте өмір сүріп жатқандықтан, кім қай тілде сөйлесе де өз еркі деп жатамыз. Бірақ, әр адамның өзін-өзі ұстауы мен жүріп тұру мәдениеті, отбасынан алған тәрбиесі мен әдебі, көпшілік алдында жауапкершілігі бар емес пе?! Заңда жазылмаған екен деп бұлардан бас тартуға болмайды ғой. Міне, сондықтан, маған қай тілде сауал жолданса да, оған мемлекеттік тілде ғана жауап беруге толық құқығым бар. Меніңше, елге деген құрмет ең алдымен сол елдің мемлекеттік тілін қадірлеуден басталатын сияқты…
– Отбасы деп қалдыңыз, өзіңіз неше ағайындысыз?
– Біз төрт ағайындымыз. Екі әпкем және бір інім бар. Осы мүмкіндікті пайдаланып, спорт сияқты қиындығы мен қызығы қатар жүретін салаға кішкентай кезімнен баулыған ата-анама және үнемі зор сенім артып, қолдау көрсетіп келе жатқан бауырларыма «Аtyraý» газеті арқылы алғысымды білдіргім келеді.
– Әлеуметтік желіде әйгілі болған бейнебаянға оралсақ, журналистер сізден жарақатыңыз жөнінде сұрады…
– Азия чемпионаты барысында жарақат алғаным рас. Әсіресе, жапондықтармен күресу оңай емес. Себебі, олар өте жылдам және ширақ қозғалады. Осылайша, қарсыласты тез шаршатуды көздейді. Әр спортшы кез келген жарақатқа дайын болуы тиіс деп ойлаймын. Сол секілді менің де бұған әбден етім үйренген. Оның үстіне, бұл – жеңіл-желпі жарақат. Өйткені, менің бұдан да ауырын алған кездерім болды. Сондықтан, ешқандай кедергі келтірген жоқ.
– Ал, күмістен бұрын алтын алуға мүмкіндік болды ма?
– Мүмкіндік бәрімізде бірдей. Ешкімнің артық-кемшілігі жоқ. Меніңше, жеңістің жартысы еңбектен, жартысы сәттіліктен құралатын секілді. Мен бұл турнирде 48 келіге дейінгі салмақта өнер көрсеттім. Бірінші жекпе-жекте тайпейлік Чен-Хао Линнен басым түстім. Ал, жартылай сында моңғолиялық Наранцецег Ганбаатарды ұттым. Шешуші жекпе-жекте маған жапониялық Вакана Кога қарсы тұрды. Екеуміздің де жылдамдығымыз жоғары болды. Әйтсе де, қарсыласым қолданған бір ғана тиімді әдіс алтын медальдің тағдырын шешіп қойды. Сөйтіп, бұл жолы тағы да былтырғыдай жүлде бұйырды.
– Алдағы арманыңыз, мақсат-міндеттеріңіз қандай?
– Әрбір спортшының арманы – Олимпиада чемпионы болу ғой. Мен де сондай биіктен көрінуге талпынып, қолдан келгенше жұмыстанып келемін. Жақында Өзбекстан астанасы – Ташкент қаласында Азия құрлығының додасы өтеді деп жоспарланып отыр. Қазір соған қызу дайындалып жатырмын.
– Ендеше, тек жеңіс тұғырынан көрініңіз дейміз!
– Рахмет!